3 Σεπτεμβρίου 2017

Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου

Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων 

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα. 

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τά στοιχεῖα πού παρατίθενται κατωτέρω, μικρόν μόνον δεῖγμα ἀπό τά πολλά πού ὑπάρχουν (βλ. π.χ. τά καλά ἱστολόγια «ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» καί «ΕΝ ΤΟΥΤῼ ΝΙΚΑ»), φανερώνουν ἐπίσης ὅτι ἡ ἐπιβολή τοῦ ν.ἑ. ἀνεμένετο νά προκαλέσῃ σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, θίγοντας ἔτσι τό δόγμα τῆς ἑνότητός της. Φανερώνουν ἐπιπλέον ὅτι κατακριτέα δέν εἶναι μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου, ὅπως διατείνονται ἐσφαλμένως πολλοί, ἀκόμη καί σήμερον, ἀλλά καί ἡ «διόρθωσις» τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου.

Πρῶτον, εἰς τήν γνωστήν ἐπιστολήν τοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου Β’ τοῦ Τρανοῦ πρός τόν πρίγκηπα τῆς Βενετίας Νικόλαον Νταπόντε τό ἔτος 1583, βλέπομεν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἠρνήθη νά ἐνδώσῃ εἰς τάς ἀξιώσεις τοῦ «πάπα» διά τήν ἀποδοχήν τοῦ ν.ἑ., διαβλέπουσα τά «ὅσα σκάνδαλα ἔχουσι γενέσθαι διά τά νέα ταῦτα ὡρολόγια», καθώς καί τήν σύγχυσιν καί «τό παγκόσμιον σκάνδαλον τῶν ἀκουομένων δέκα ἡμερῶν» (Ἰωάννου Βελούδου, Χρυσόβουλλα καί Γράμματα τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν, Φοῖνιξ, Βενετία 1893, σελ. 12-19). Ἀξίζει νά σημειωθῇ ὅτι αὐτό πού χαρακτηρίζεται εἰς τήν ἐπιστολήν ὡς «παγκόσμιον σκάνδαλον» δέν εἶναι μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου, πού συνεπάγεται ἡ υἱοθέτησις τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου, ἀλλά καί ἡ ἀφαίρεσις τῶν 10 ἡμερῶν ἀπό τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον.

Δεύτερον, εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορίαν τοῦ Μελετίου, Μητροπολίτου Ἀθηνῶν, Γ’ Τόμος, Βιέννη 1784, σελ. 402 (http://invenio.lib.auth.gr/record/125916), ἀναγιγνώσκομεν τά ἑξῆς: «Πατριαρχεύοντος τότε τοῦ Ἱερεμίου σύνοδος Μητροπολιτῶν συνήχθη ἐν Κωνσταντινουπόλει τῷ αφπγ’. ἐπιδημήσαντος καί Σιλβέστρου τοῦ Ἀλεξανδρείας, ἥτις κατακρίνασα τό καινοτομηθέν ὑπό Γρηγορίου τοῦ Ρώμης Καλενδάριον, δέν τό ἐδέχθη, κατά τήν αἴτησιν τῶν Λατίνων». Ἀξίζει καί πάλι νά σημειωθῇ ὅτι ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος τοῦ 1583 δέν ἀπέρριψε μόνον τήν ἀλλαγήν τοῦ Πασχαλίου, ἀλλά ὁλόκληρον τό «Καλενδάριον» τοῦ «πάπα».

Τρίτον, εἰς τό βιβλίον τοῦ ἀγωνιστοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου Φωνή Ὀρθόδοξος καί Σπουδαία εἰς Ἀνακάλυψιν τῆς κατά τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπιβουλῆς, Ἀθῆναι 1849, σελ. 100, ἀναγιγνώσκομεν τά ἑξῆς διά τόν Παπισμόν: «Διά δέ τήν κατάργησιν πάλιν τῶν καθ’ ἡμᾶς ἑορτασίμων καί πανηγυρικῶν ἡμερῶν, ἐκτός τῆς Κυριακῆς, ἐπενόησε καί ἐνεργεῖ πολλά ἄλλα σκάνδαλα. Πρῶτον μέν ἐνεργεῖ πολυτρόπως ἵνα εἰσάξῃ διά νόμου εἰς τά ὀρθόδοξα Κράτη, τό νέον λεγόμενον ἔτος τῆς Δύσεως, καθ’ ὅ αὐτοί προτρέχουσι 12 ἡμέρας, ὥστε ὅταν ἡμεῖς ἔχωμεν πρώτην τοῦ μηνός, αὐτοί μετρῶσι 13. Δι’ αὐτῆς τῆς καινοτομίας ἐλπίζει ἵνα συγχύσῃ καί ἀνατρέψῃ τάς ἑορτασίμους ἡμέρας καί εἰσάξῃ καί ἄλλους νεωτερισμούς». Βλέπομεν καί πάλιν ὅτι κατακριτέα δέν ἦτο μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου, ἀλλά καί κάθε διόρθωσις τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ἄς σημειωθῇ ὅτι ὁ Κοσμᾶς Φλαμιάτης δέν ἔγραφε μόνον βιβλία, ἀλλά ἦτο δημοδιδάσκαλος τοῦ γένους καί περιήρχετο τήν Ἑλλάδα διδάσκων τόν λαόν νά προφυλάσσηται ἀπό τά ὀθνεῖα δόγματα καί ἔθιμα (http://www.inkefalonia.gr/koinonia/51088-kosmas-flamiatos-enas-dimodidaskalos-tou-genous-apo-ta-poulata). Αὐτό σημαίνει ὅτι, τοὐλάχιστον ἀπό τόν 19ον αἰῶνα, ἀκόμη καί οἱ ἁπλοῖ Ἕλληνες χωρικοί ἐγνώριζον ὅτι ὁ σκοπός τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ. ἦτο ὁ «ἐκφραγκισμός» των!

Τέταρτον, εἰς τό δημοσιογραφικόν ὄργανον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθεια» τῆς 24/11/1895 (σελ. 312-314), ἀναγιγνώσκομεν τά ἑξῆς: «ἡ ἀπότομος λοιπόν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, θά ἰσοδυνάμει εἰς τά ὄμματα τοῦ λαοῦ πρός ἀπόπειραν τροποποιήσεως τῆς πίστεως τῶν Πατέρων του, πρός αὐτόχρημα ἐκφραγκισμόν»! Βλέπομεν ἐδῶ τήν ἐπίσημον μαρτυρίαν ὅτι τό 1895 ὁ λαός ἐγνώριζεν ὅτι ὁ σκοπός τοῦ ν.ἑ. ἦτο ὁ «ἐκφραγκισμός» τῶν Ὀρθοδόξων!

Πέμπτον, εἰς τήν ἐφημερίδα «Ἐμπρός» τῆς 15 Μαρτίου 1899, ὁ Μελέτιος Α. Χρυσοχοδης γράφει: «Τὸ ζήτημα τῆς ἀφομοιώσεως τῶν ἡμερολογίων Ἰουλιανοῦ καὶ Γρηγοριανοῦ περὶ τοῦ ὁποίου γίνεται λόγος κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας εἶναι ἴσον τῷ ζητήματι τῆς ἑνώσεως τῶν δύω Ἐκκλησιῶν» (βλ. Ν. Μάννη, Ἑλληνική Ἀσπίς κατά τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου: Τό Ἡμερολογιακό Ζήτημα στήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή κατά τά Ἔτη 1581-1901, Ἀθῆναι 2016, σελ. 257-263). Τοὐτέστιν, ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. ἐπεδιώκετο χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἄλλωστε μᾶς διαβεβαιοῖ ἐπισήμως τό «Σύνταγμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἤτοι ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τοῦ 1920.

Ἕκτον, ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου τοῦ 1902 ἔθεσε τό ζήτημα τοῦ ν.ἑ. πρός τάς ὑπολοίπους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, προκειμένου νά ὑπάρξῃ προσέγγισις μέ «τάς δύο μεγάλας τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀναδενδράδας, τόν Καθολικισμόν καί τόν Προτεσταντισμόν». Ὁ Οἰκουμενισμός καί πάλιν τό ζητούμενον! Βεβαίως, αἱ ἀρνητικαί ἀπαντήσεις πολλῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς αὐτήν τήν Ἐγκύκλιον εἶχον ὡς ἀποτέλεσμα τήν Πατριαρχικήν Ἐγκύκλιον τοῦ 1904, εἰς τήν ὁποίαν ἡ ἀφαίρεσις 13 ἡμερῶν ἀπό τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον ἐχαρακτηρίσθη «ἀνόητος καί ἄσκοπος», ὑπ’ οὐδενός λόγου ἐπιβαλλομένη, οὔτε Ἐκκλησιαστικοῦ οὔτε Ἐπιστημονικοῦ! Καί πάλιν, δέν ἀπερρίφθη μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου ὡς «ἀνόητος καί ἄσκοπος», ἀλλά καί ἡ διόρθωσις τοῦ Ἰουλιανοῦ μέ τήν ἀφαίρεσιν 13 ἡμερῶν. Δυστυχῶς, τήν ὀρθήν αὐτήν θέσιν τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ 1904 ἀνέτρεψεν ἐκ βάθρων ἡ ἄκρως οἰκουμενιστική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920, ἡ ὁποία, ὅμως, ἐκρατήθη ἀρχικῶς μυστική ἀπό τόν λαόν.

Ἕβδομον, εἰς ἄρθρον τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Γρηγορίου Παπαμιχαήλ μέ τίτλον «Ἐπί τῆς Ἡμερολογιακῆς Μεταρρυθμίσεως», ἀναγιγνώσκομεν τά ἑξῆς σημαντικά: «Ἡ ὑπό τοῦ Πάπα Γρηγορίου τοῦ ΙΓ’ τῷ 1582 ἐπενεχθεῖσα ἡμερολογιακή μεταρρύθμισις ἀνέκαθεν ἤ μᾶλλον εὐθύς ἀμέσως ἐθεωρήθη ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἀνατολῇ ὡς κ α ι ν ο τ ο μ ί α  ἐ κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ ή καί θ ρ η σ κ ε υ τ ι κ ή καί ὡς μία ἐκ τῶν συνήθων τάσεων τῆς κρατούσης ἐν τῇ Δύσει ἐκκλησιαστικῆς ἀπολυταρχίας, τό ὄνειρον τῆς ὁποίας ἦν καί ἔστι καί ἔσται ἡ ἐπέκτασις τῆς ἐπιρροῆς αὐτῆς ἐπί τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς.

Ἐθεωρήθη, ἄλλαις λέξεσι, νέα παπική ἐκστρατεία κατά τῆς ἐν Ἀνατολῇ Ὀρθοδοξίας. Ὡς τοιαύτη θεωρηθεῖσα καί ἐκτιμηθεῖσα ἡ καινοτομία αὕτη ἀμέσως κατεδικάσθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας Κων/πόλεως ... Ἡ δέ οὐσία τοῦ περί οὗ ὁ λόγος ζητήματος τούτου ἔγκειται ἐν τῇ ἀποδοχῇ ἤ μή ‘τ ῆ ς  μ ι ᾶ ς  π η γ ῆ ς   τ ῆ ς   ἐ κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ ῆ ς   δ ι κ α ι ο δ ο σ ί α ς’, ἄλλαις λέξεσιν, ἐν τῇ ἀποδοχῇ ἤ ἀποκρούσει τοῦ παπικοῦ πρωτείου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ. Ὀρθῶς ἄρα ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων ἀπεφήνατο κατά τῆς καινοτομίας ἐπί τῇ βάσει καθαρῶς δογματικῶν λόγων [σ.σ. ἄς τό ἀκούσουν αὐτό ὅσοι ἐξακολουθοῦν νά γράφουν ὅτι τό θέμα δέν εἶναι δογματικόν]. ... Ἐκ πασῶν τούτων τῶν ἐπισήμων γνωμῶν καί ἀποφάνσεων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὁ κ. Σοκολώφ συνάγει, ὅτι αὗται οὐ μόνον κατά τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου ἀπεφάνθησαν, ἀλλά καί κατά παντός οὐδετέρου ἤ ἐν γένει διωρθωμένου ἡμερολογίου» (ἡ ἔμφασις εἰς τό πρωτότυπον, Πάνταινος, 1910, ἀρ. 39, σελ. 624-628, http://digital.lib.auth.gr/record/146308/files/5471_1.pdf). Ἀξίζει καί ἐδῶ νά σημειωθῇ ὅτι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι δέν ἀπέρριπτον μόνον τήν ἀλλαγήν τοῦ Πασχαλίου, ἀλλά καί κάθε διόρθωσιν τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου, ἡ ὁποία οὐσιαστικῶς θά ἐσήμαινε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἦτο οὐραγός τῆς παπικῆς αἱρέσεως. Πρέπει δέ νά ὑπογραμμισθῇ ἡ πληροφορία πού ἐμπεριέχεται εἰς τό ὡς ἄνω κείμενον τοῦ Καθηγητοῦ Γ. Παπαμιχαήλ, ὅτι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀπέρριψεν τό ν.ἑ. «ἐπί τῇ βάσει καθαρῶς δογματικῶν λόγων»!

Ὄγδοον, εἰς τό βιβλίον τοῦ Ἀνθίμου, Μητροπολίτου Βιζύης, μέ τίτλον Τό Ἡμερολογιακόν Ζήτημα, τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη τό 1922, ἤτοι δύο ἔτη πρό τῆς ἀλλαγῆς, ἀναγιγνώσκομεν τά ἑξῆς (βλ. σελ. 141 καί ἀλλαχοῦ): «ὅτι διά τοῦ ζητήματος τοῦ Ἡμερολογίου, ἐπιτυγχανομένης τῆς ἑνοποιήσεως αὐτοῦ, θέλει ἀναμφισβητήτως ἐπιτελεσθῆ τό πρῶτον σπουδαῖον βῆμα πρός ἐπίτευξιν τῆς μελετωμένης καί ὑπό τῶν πραγμάτων ἐπιτακτικῶς ἐπιβαλλομένης Κοινωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν». Τό κείμενον αὐτό, ἐν συνδυασμῷ μάλιστα μέ τήν κατά τό αὐτό ἔτος (1922) ἀναγνώρισιν τῶν Ἀγγλικανικῶν χειροτονιῶν ὑπό τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου (Β. Στεφανίδου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία: Ἀπ’ Ἀρχῆς Μέχρι Σήμερον, Ἐκδόσεις Παπαδημητρίου, Β’ Ἔκδοσις, Ἀθῆναι, 1959, σελ. 711), ἐφανέρωσεν εἰς πάντα ἐνδιαφερόμενον αὐτό πού ἐπιμελῶς ἀπεκρύβη μέ τήν μή διάδοσιν τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ 1920, ἤτοι τόν οἰκουμενιστικόν οἶστρον πού ἐπεκράτει εἰς τά ἀνώτατα ἐπίπεδα τῆς Ἱεραρχίας ὀλίγον πρό τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθμίσεως, τήν ὁποίαν ἀνέκαθεν οἱ συνήγοροι τῶν Οἰκουμενιστῶν ἤθελαν νά παρουσιάσουν ὡς ἕν ἀστρονομικόν τάχα θέμα, μή ἁπτομένου τάχα τοῦ δόγματος καί ἀγνώστου τάχα εἰς τόν εὐσεβῆ λαόν!

Τά παρατεθέντα στοιχεῖα ἐξηγοῦν τό γεγονός ὅτι ἀμέσως μετά τήν πραξικοπηματικήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. ὁ εὐσεβής λαός ἐκραύγαζεν: «μᾶς ἐφράγκεψαν!» Τό γνωστόν, ἀλλ’ ἀνακριβές, ἐπιχείρημα τῶν συνηγόρων τῶν Οἰκουμενιστῶν, ὅτι ὁ λαός δῆθεν δέν ἐγνώριζεν τούς προεκτεθέντας δογματικούς λόγους πού ἐκρύπτοντο ὄπισθεν τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ., ἐπειδή ὀλίγοι μόνον εἶχον ἀναγνώσει τέτοια βιβλία καί ἄρθρα μέχρι τό 1924, δέν εὐσταθεῖ ἐπιστημονικῶς. Διότι, πρῶτον, συμφώνως μέ τήν ἐπικρατοῦσαν θεωρίαν διαμορφώσεως προσδοκιῶν, τήν «θεωρίαν τῶν ὀρθολογικῶν προσδοκιῶν», ἀρκεῖ πολύ ὀλίγοι μόνον, οἱ εἰδήμονες, νά γνωρίζουν μίαν πληροφορίαν. Αὐτοί θά τήν διαδώσουν καί στούς ἁπλοϊκούς, συνήθως ἐπ' ἀμοιβῇ, ἄν καί εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν ἡ ἀμοιβή πού ἀνεμένετο δέν ἦτο χρηματική καί δέν ἀνεμένετο ἀπό ἀνθρώπους, ἀλλ' ἀπό τόν Θεόν.

Διό καί πολλοί Ἁγιορεῖται Πατέρες ἐξῆλθον τότε τοῦ Ἄθωνος καί ἐδίδασκον τόν λαόν, ἐλειτούργουν κ.λπ. Δεύτερον, ὅπως προανεφέρθη, ὁ Κοσμᾶς Φλαμιάτης καί ἄλλοι ἀγωνισταί εἶχον πρό πολλοῦ καταγγείλει εἰς τόν Ἑλληνικόν λαόν τόν δόλιον σκοπόν τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Τό ὡς ἄνω ἀνακριβές ἐπιχείρημα χρησιμοποιεῖται κατά κόρον ἀκόμη καί σήμερον ὑπό τῶν Οἰκουμενιστῶν καί τῶν κρυπτο-οικουμενιστῶν, προκειμένου αὐτοί νά ἰσχυρισθοῦν ὅτι δῆθεν τό 1924 δέν ὑφίστατο λόγος ἀποτειχίσεως καί συνεπῶς νά συκοφαντήσουν τούς Ὀρθοδόξους τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου (π.ἑ.) ὡς σχισματικούς.  

Συμπερασματικῶς, τό ν.ἑ. εἶναι αἵρεσις, πρῶτον διότι εἰσήχθη εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν χάριν τῆς ἀδογματίστου ἑνώσεώς της μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντας, δηλαδή χάριν τῆς καταργήσεως τῆς Ὀρθοδοξίας, καί, δεύτερον, διότι ἀνεμένετο νά θίξῃ τό δόγμα τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως καί τό ἔθιξε. Αὐτό δέν θά συνέβαινε ἄν, ἀντί τοῦ προαναφερθέντος οἰκουμενιστικοῦ οἴστρου, ἐπεκράτει τότε ἡ σύνεσις. Ὅπως κατέθεσαν ἀρκετοί Ἱερᾶρχαι εἰς τήν Σύνοδον τῆς 24-12-1923, ὁ εὐσεβής λαός ἀνθίστατο σθεναρῶς εἰς τήν εἰσαγωγήν τοῦ ν.ἑ. καί μέ δάκρυα παρεκάλει τούς ἐπισκόπους του νά μήν προβοῦν εἰς αὐτήν (Ἀρχιμ. Θ. Στράγγα, Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἱστορία ἐκ Πηγῶν Ἀψευδῶν: 1817-1967, Τόμ. Β´, σελ. 1194-96). Εἰκάζω ὅτι οἱ ἐπίσκοποι αὐτοί, περιφρονοῦντες τά ὡς ἄνω στοιχεῖα, ἔλεγον ὅτι «δέν πειράζει, τό θέμα δέν εἶναι δογματικόν»! Σήμερον, 94 ἔτη ἀργότερον, ὅταν τά ἴδια τά γεγονότα ἔχουν ἐπιβεβαιώσει, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, ὅτι τό θέμα ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΝ, ὡς ἀρρήκτως συνδεδεμένον μέ τήν κήρυξιν καί τήν ἐπικράτησιν τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ὡς ἡ αἰτία τοῦ σχίσματος τοῦ 1924, πολλοί ἐξακολουθοῦν νά διατείνωνται ὅτι δέν εἶναι δογματικόν, νά κρατοῦν τό ν.ἑ. καί ν’ ἀπευθύνουν τήν δεινήν συκοφαντίαν τοῦ «σχισματικοῦ» πρός τούς Ὀρθοδόξους τοῦ π.ἑ. Ὁποία διαστροφή τῆς ἀληθείας!



Share

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αναγωγή του ημερολογίου σε προϋπόθεση σωτηρίας και η εισαγωγή του φθαρτού και πεπερασμένου χρόνου στην αιωνιότητα είναι αίρεση και οι αιρετικοί του παλαιοημερολογιτισμού επικαλούνται κάθε απίθανη πρόφαση για να δικαιώσουν την αποστασία τους από την Εκκλησία. Τι πιο παράλογο: Να ανακηρύσσουν την Εκκλησία ως δήθεν αιρετική και την αίρεσή τους ως τάχα και εκκλησία!

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@Ἀνώνυμος 04 Σεπτεμβρίου, 2017 15:40
1. Τό ἄρθρον ἀποδεικνύει μέ στοιχεῖα ὅτι ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἡ. εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ὅτι ἦτο ἐκ τῶν προτέρων γνωστόν ὅτι θά ἔβλαπτε τό δόγμα τῆς "Μιᾶς Ἐκκλησίας." Θά ἦτο θέμα "φθαρτοῦ χρόνου" μόνον ἄν δέν ὑπῆρχον αὐτές οἱ δογματικές προεκτάσεις. Ἐφόσον, ὅμως, ὑπάρχουν, καί εἶναι τόσον φανερές ὥστε οὐδείς δύναται νά τίς ἀρνηθῇ, ἐσεῖς πῶς εἶναι δυνατόν ν' ἀποφαίνεσθε ὅτι ἐπικαλοῦμαι "κάθε ἀπίστευτη πρόφαση"; Βλέπετε, λοιπόν, ὅτι δέν λέτε τήν Ἀλήθειαν, ἀλλά ἐθελοτυφλεῖτε;

2. Οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου δέν ἄλλαξαν τίποτε ἀπό τήν πρό τοῦ 1924 πίστιν των, οὔτε κάτι ἀπό τήν ἱεράν Παράδοσιν. Συνεπῶς, γιατί τήν ἑπομένην τῆς ἀλλαγῆς ἐξύπνησαν "αἱρετικοί"; Ξέρω ὅτι ἡ συκοφαντία σας αὐτή "βασίζεται" στήν διαστροφήν τῆς Ἀληθείας πού μόλις σᾶς ἀπέδειξα, ὅτι δῆθεν "ἐξυψώσαμε τό ἡμερολόγιον εἰς δόγμα," τό πελώριον αὐτό ψεῦδος πού σᾶς εἶπε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καί πού ἐσεῖς ἀναμασᾶτε ἀκρίτως. Καί πάλιν τονίζω ὅτι ἄν δέν ὑπῆρχεν ὁ Οἰκουμενισμός, χάριν τοῦ ὁποίου ἔγινε ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἡ., καί ἄν αὐτή δέν προκαλοῦσε σχίσμα, δηλαδή ἄν ἡ ἀλλαγή ἐγένετο μέ Πανορθόδοξον συμφωνίαν, καί παρά ταῦτα ἔγραφα ἐγώ αὐτό τό ἄρθρον ἐν ἔτει 2017, τότε θά εἴχατε ἐν μέρει δίκαιον. Τώρα, ὅμως, ἀντιδρᾶτε λέγοντας ψέμματα, ἐπειδή προφανῶς δέν ἀγαπᾶτε τήν Ἀλήθειαν.

Ανώνυμος είπε...

Η εισαγωγή του νέου ημερολογίου δεν άλλαξε το παραμικρό στην διδασκαλία της Εκκλησίας. Και η απόδειξη είναι το ότι και μετά την αλλαγή από το Σώμα της Εκκλησίας αναδείχθηκαν Άγιοι πανελλήνιας και πανορθοδόξου εμβέλειας, ενώ από το σχίσμα, μάλλον και αίρεση, των παλαιοημερολογιτών ουδείς. Ίσως μεταξύ των να ανακήρυξαν κάποιον "άγιο" ο οποίος όμως, στην υποθετική θέση ότι υπάρχει, δεν έχει αναγνωριστεί ως τέτοιος από Σώμα των Πιστών. Βέβαια η εωσφορική έπαρση των παλαιοημερολογιτών θεωρεί τους μη χρονολάτρες ως "αιρετικούς" και δεν αντιλαμβάνεται τίποτε από αυτά. Λες και αν ο Χριστός ερχόταν στην γη δεκατρείς μέρες πριν ή δεκατρείς μέρες μετά, το σχέδιο της Θείας Οικονομίας για την σωτηρία του Ανθρώπου θα αποτύχανε.

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@Ἀνώνυμος 06 Σεπτεμβρίου, 2017 15:31
1. Ἐξακολουθεῖς νά ὁμιλῇς γιά "χρονολάτρες" καί γιά 13 ἡμέρες, παραβλέπων τήν γυμνήν ἀλήθειαν πού σοῦ παρέθεσα. Σ' ἐσένα ἁρμόζει τό τοῦ Κυρίου: "ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε· ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου" (Ματ. 13:14-15).

2. Ἡ "ἀνάδειξις" ψευδο-αγίων ὑπό τῶν Οἰκουμενιστῶν, στούς ὁποίους προφανῶς ἀνήκεις, δέν σημαίνει ἀπολύτως τίποτε. Ὑπάρχουν πολλά στοιχεῖα πού ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν ἦτο μασσῶνος καί Οἰκουμενιστής (Ἐθνομάρτυς Χρυσὀστομος Σμύρνης), ὁ ἄλλος "εἶχε πνεῦμα πύθωνος" καί δέν ἔλιωσε (Πορφύριος), ὁ τρίτος ἔλεγε τόν Ἀλλάχ Θεόν Πατέρα καί τόν Βαρθολομαῖον "τόν καλύτερον Πατριάρχην πού ὠκονόμησεν ὁ Θεός γιά τίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες (Παΐσιος) καί τόν "ἁγιοκατέταξαν" χωρίς κἄν νά τόν ἀνοίξουν (!!!) κ.λπ. Οἱ δύο τελευταῖοι εἶχαν μάλιστα κοινωνίαν μέ τούς Οἰκουμενιστάς, ἐν γνώσει των ὅτι αὐτοί εἶναι αἱρετικοί. Συνεπῶς, κατά τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, τήν ὁποίαν προφανῶς ἀπεχθάνεσαι, οἱ ὡς ἄνω ἦσαν "ἐχθροί τοῦ Θεοῦ."

3. Ἐπειδή περιφρονεῖς τήν Ἀλήθειαν (=Χριστόν) καί προβάλλεις συνεχῶς τά ἴδια ψέμματα καί διαστροφές, ἀκόμη καί μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν, δέν συνεχίζω τόν "διάλογον" μαζί σου, καθότι εἶναι χαμένος κόπος.

Ανώνυμος είπε...

Είναι πάγια τακτική όλων των αιρετικών, των παλαιοημερολογιτών μη εξαιρουμένων, το να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο, προκειμένου να πείσουν εαυτούς και αλλήλους για το "ορθό" των θέσεών τους και για το "εσφαλμένο" των άλλων. Πνευματικά τέκνα των προτεσταντών μισσιονάριων, ερμηνεύουν δικονομικά την Αγία Γραφή και τους Ιερούς Κανόνες νομίζοντες ότι η Αλήθεια είναι θέμα ορθής διατύπωσης και όχι Μετοχή και Κοινωνία στο Εκκλησιαστικό γεγονός. Το άνοιγμα στην οικουμένη κατά τον Κυριακό λόγο "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη", το εκλαμβάνουν ως "οικουμενισμό" και όσοι εφαρμόζουν τον λόγο του Κυρίου τους ανακηρύσσουν "εχθρούς του Θεού"!!! Και δεν βλέπουν από την μεταξύ των διχοστασία ότι δεν είναι "εκκλησία" αλλά εσμός αλληλοεχθρευόμενων φατριών. Τι να πει κάποιος μπροστά σε τέτοια πώρωση; Ο Θεός να φωτίσει τον πεφυσιωμένο και συσκοτισμένο νου τους.

Ανώνυμος είπε...

Εἶναι φανερό, ὅτι τό ἡμερολόγιο ἦταν ὁ δούρειος ἵππος. Οἱ ὑποψιασμένοι τό πήρανε χαμπάρι ἀμέσως. Ἄλλοι τό καταλάβανε στήν πορεία. Κάποιοι δέν θέλουν νά τό καταλάβουν μέ τίποτα, καί ἄλλοι, οὔτε πρόκειται νά τό πάρουν χαμπάρι ποτέ, οὔτε καί τούς ἐνδιαφέρει.

Ανώνυμος είπε...

Τι έγινε όμως με τους Ημερολογιολάτρες της Εκκλησίας του Νέου Ημερολογίου (Ν/Η); Ήταν αλήθεια το ημερολόγιο εμπόδιο στην πρόοδο και προκοπή τους, όπως ισχυρίζονταν οι καινοτόμοι; Kαι αφού εξέλειπε το εμπόδιο αυτό, από τότε η Σχισματοαιρετική αυτή Εκκλησία, πέτυχε νέες δόξες;

Ανώνυμος είπε...

Ας αφήσουμε λίγο κατά μέρος τον δογματισμό και την ημερολογιολατρεία και ας δούμε την πραγματικότητα...

Οι Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας αποφάσισαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ (όπως ορίζει το καταστατικό της Εκκλησίας μας) για τους δικούς τους λόγους (διότι ποτέ δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήταν όλοι τους - πλην 2..- οικουμενιστές, αφού ούτε σήμερα στα χρόνια του άκρατου οικουμενισμού δεν είναι πάνω από 20 στην σημερινή Ιεραρχία που τυγχανει να γνωρίζω πάρα πολύ καλά) να αλλάξουν το ημερολόγιο ακολουθώντας το Γρηγοριανό... Ιουλιανό και Γρηγοριανό έχουν διαφορές τις οποίες κυρίως αναθεωρεί και ελέγχει η αστρονομία και η επιστήμη κι όχι η θρησκεία σήμερα)
Οι πιστοί απλά έπρεπε εξ υπακοής, εφόσον δεν αλλοίωναν κάποιο δογματικό θέμα πίστεως να ακολουθήσουν και το έκαναν...

Κι ο Θεός σεβάστηκε τα μέλη της Εκκλησίας Του...
Ποτέ δεν εμφανίστηκε κάποιος Αγιος να πει ότι έγινε λάθος κι εμφανίστηκαν αρκετοί...
Μέχρι κι ο Πάπας με θαυματουργικό τρόπο και συνεχή όνειρα αποφάσισε να επιστρέψει το σκήνωμα του Αγίου Σάββα στους Ελληνορθοδοξούς στο Πατριαρχείο μας στα Ιεροσόλυμα...
Γιατί να μην στέλνει ο Θεός λοιπόν συνεχή μηνύματα για το λάθος του Ημερολογίου;

Ολα τα θαύματα που συνέβαιναν στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας και σχετίζονται με τους Αγίους και τις εορτές μας, άρχισαν να συμβαίνουν με το νέο ημερολόγιο...
π.χ. τα φιδακια του Δεκαπενταυγουστου στην Κεφαλονιά, η βάδιση του Αγίου Σπυριδωνα στην Κέρκυρα, τα τεράστια θαύματα της Μεγαλόχαρης στην Τηνο που κατά την εορτή της γίνονται κατά εκατοντάδες... κλπ...

Ακόμα και οι τότε (τον καιρό της διχονοιας κοντά στο 1920) Αγιοι με το παράδειγμά τους έδειχναν ότι το ημερολόγιο λίγη αξία έχει, σε σχεση με την ουσία...
Ο Αγιος Νικόλαος ο Πλανας με την αγία και απλοϊκή ψυχή του λειτουργούσε και με τους μεν και με τους δε... Χαρακτηριστικά έλεγε... ήρθαν οι του ΝΗ και μου είπαν "Σήμερα είναι της Αγίας Αικατερίνης να λειτουργήσουμε.... και φυσικά λειτούργησα" Μετά από λίγες μέρες ήρθαν οι του ΠΗ και μου είπαν "Σήμερα είναι της Αγίας Αικατερίνης και ξαναλειτούργησα..."

Με την αγαπη και το παραδειγμα του ουσιαστικά ήθελε να τους συμφιλιώσει αποδεικνύοντας τους ότι το ανθρώπινο Ημερολογιο για τον Θεό δεν έχει καμία αξία...
Για τον Θεό και τους Αγίους του το θέμα είναι να τιμηθεί με Θεία Λειτουργία ο Αγιος ή το μεγάλο γεγονός... Το πότε δεν έχει τόση σημασία...
Το έγκλημα είναι να πεις ότι καταργείς την εορτή του τάδε Αγίου ή του τάδε μεγάλου γεγονότος που όρισε η Εκκλησία μας ότι τό πότε...

Πρέπει να καταλάβουμε ένα πράγμα...
Δεν μας ενόχλησε όταν πήραν την απόφαση οι Ιεράρχες μας...
Αλλά ως Ορθόδοξοι θα μας ενοχλήσει και θα αντισταθούμε αν πάνε να μας επιβάλλουν τον Οικουμενισμό... διότι αυτό είναι αίρεση... Κι αν μερικοί επιχειρήσουν με όχημα το ημερολόγιο να το κάνουν θα μας βρουν απέναντί τους... (Ομως να ξέρετε ότι οι σύγχρονοι οικουμενιστές δεν ενδιαφέρονται καν για το ημερολόγιο... κι έχουν στο μυαλό τους τελείως διαφορετικά πράγματα πλέον....)

Ευτυχώς και δόξα τω Θεώ όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία δέχτηκαν να ακολουθήσουν αυτήν την πρακτική και σήμερα να αποτελείται η Ορθόδοξη Εκκλησία μας από Πατριαρχεία που άλλα ακολουθούν το Νέο και άλλα το παλαιό Ημερολόγιο, χωρίς προβλήματα...
Το έζησα αυτό προσωπικά επισκεπτόμενος τους Αγίους Τόπους και ενώ είχα ήδη λειτουργηθεί για τον Δεκαπενταύγουστο στην Ελλάδα μας ξαναλειτουργήθηκα στα Ιεροσόλυμα...
Τώρα εάν οι Νεοημερολογήτες Ιεράρχες καποια στιγμη αποφασίσουν να επιβάλλουν τον Οικουμενισμό τότε δυστυχώς θα υπάρξη και Σχίσμα και σύγκρουση...

Αυτά είναι τα θέματα και τα προβλήματα της Εκκλησίας μας σήμερα, στα οποία δυστυχώς δεν έχουν κανέναν λόγο και συμμετοχή οι αποτειχισμένοι του παλαιού ημερολογίου (ΓΟΧ και λοιπά...) που δεν αναφερονται στα Διπτυχα της Εκκλησίας μας...

Και κάτι πολύ σημαντικότερο...
Μετά από 100 χρόνια αποτειχισμού υπάρχουν πλέον και άλυτα προβλήματα όπως η αποδοχή εκ μέρους των Παλαιοημερολογητών, των σύγχρονων Αγίων της Εκκλησίας μας όπως Πορφυρίου και Παϊσίου τους οποίους κατασυκοφαντούν και υβρίζουν την στιγμή που τιμώνται από εκατομμύρια Ελληνες Ορθοδόξους....

Αυτό δεν γεφυρώνεται....

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 10 Σεπτεμβρίου, 2017 11:51
Τό σχόλιόν σας εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἐσφαλμένον. Ὡστόσον, ἰδιαιτέραν ἐντύπωσιν προκαλεῖ τό σημεῖον ὅπου γράφετε: "Αλλά ως Ορθόδοξοι θα μας ενοχλήσει και θα αντισταθούμε αν πάνε να μας επιβάλλουν τον Οικουμενισμό."

Τόν ἔχουν ἤδη ἐπιβάλει ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες (τοὐλάχιστον ἀπό τήν 7-12-1965, ὅταν "ἦραν" ἐπισήμως τό σχίσμα μέ τόν "πάπαν"). Μετά δέ καί ἀπό τήν ψευδο-Σύνοδον τῆς Κρήτης (Ἰούνιος 2016), ἡ ἐπιβολή ἔγινε καί "συνοδικῶς"! Πότε καί πῶς σκοπεύετε ν' ἀντισταθῆτε; Ἡ Πατερική ὁδός εἶναι μία: Ἀποτείχισις.

Ανώνυμος είπε...

Η αποτείχιση δεν είναι η λύση....
Η θέση της Εκκλησίας εκφράζεται πλήρως από τις απόψεις του Αρχιμανδρίτη Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου που φαίνονται και στην επιστολή του προς τον τότε Οικουμενικό Πατρίαρχη.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Θρόνος ἔχει ἀξίαν καὶ χρησιμότητα μόνον καὶ μόνον ὅταν ἐκπέμπῃ ἀπανταχοῦ τῆς γῆς τὸ γλυκὺ καὶ ἀνέσπερον τῆς Ὀρθοδοξίας Φῶς. Οἱ Φάροι εἶνε χρήσιμοι ἐὰν καὶ ἐφ᾿ ὅσον φωτίζωσι τοὺς ναυτιλλομένους, ἵνα ἀποφεύγωσι τοὺς σκοπέλους. Ὅταν τὸ φῶς αὐτῶν σβεσθῇ, τότε δὲν εἶνε μόνον ἄχρηστοι, ἀλλὰ καὶ ἐπιβλαβεῖς, διότι μεταβάλλονται καὶ αὐτοὶ εἰς σκοπέλους…

https://averoph.wordpress.com/2017/09/09/%e1%bc%80%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%82-%e1%bc%90%cf%80%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%e1%bc%b0-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%b4%cf%89%cf%81%cf%8c%cf%80/

Δυστυχώς όπως φαίνεται έχει κι αυτός συκοφαντηθεί εκ των παλαιοημερολογητών...

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Δυστυχῶς, ἐνῷ ὁ π. Ἐπιφάνιος ἦτο ἐκλεκτός κατά τά ἄλλα, διέστρεψε τήν Πατερικήν διδασκαλίαν καί Πρᾶξιν καί ἐκήρυξε τήν αἵρεσιν τοῦ "ἀχρικαιρισμοῦ." Τό παράδειγμα αὐτό ἀποτελεῖ ἐπαλήθευσιν τῆς Προφητείας τοῦ Κυρίου ὅτι ἐν ἐσχάτοις καιροῖς θά πλανηθοῦν ἀκόμη καί ἐκλεκτοί!

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εξής απορία:

Έστω ότι το νέο ημερολόγιο είναι δογματικό θέμα το οποίο ενώνει την Ορθοδοξία με τον Παπισμό.

Τότε το Άγιο Όρος που ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο πώς είναι δυνατό να είναι ήδη ενωμένο με τον Πάπα; Και είναι ενωμένο διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης μνημονεύει τον Πάπα!!!

1) https://www.youtube.com/watch?v=ErvzFLMIh98
2) https://www.youtube.com/watch?v=xyT7Uo3nQn4

Δηλαδή η υιοθέτηση ιδίου ημερολογίου θεωρείται ένωση και η εκκλησιαστική κοινωνία διά της μνημονεύσεως δεν θεωρείται; Ή τάχα το να ακολουθεί κανείς το παλαιό ημερολόγιο ως δόγμα τον προφυλάσσει από την αίρεση; Μπορεί το ημερολόγιο να λειτουργήσει ως τόσο δυνατό θέμα Πίστεως σαν άγκυρα με την Ορθοδοξία παρόλο που μέσω της αιρετικής εκκλησιαστικής κοινωνίας έχουμε χάσει το παν; Άλλωστε το θέμα του Οικουμενισμού δεν είναι απλώς η ένωση των Ορθοδόξων με τον Πάπα αλλά η Πανθρησκεία. Γιατί να βλέπουμε ένα τμήμα από το πρώτο στάδιο της Οικουμενιστικής διαδικασίας ενώ πια μετά από τόσα χρόνια έχει φανερωθεί ολόκληρη; Πρώτο στάδιο: ένωση μονοθειστικών θρησκειών Δεύτερο στάδιο: ενοποίηση των θρησκειών.

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Προφανως η απορια σου ειναι ρητορικη διοτι ολοι αντιλαμβανομαστε οτι αυτο που λες ως απορια ισχυει...
Δυστυχως ο οικουμενισμος ειναι ενα βημα προς την πανθρησκεια...
Και δυστυχως καθημερινα ζουμε τρομερες στιγμες απο τους οικουμενιστες...
Το κακο ειναι οτι δεν υπαρχει μαζικη αντιδραση ακομα που να τα ταραξει τα νερα ....
Ας ελπισουμε ο Χριστος να προστατεψει την Ορθοδοξία...

Ανώνυμος είπε...

Η Ορθοδοξία δεν θα πάθει τίποτα αλλά το ζητούμενο είναι εμείς να μείνουμε μαζί της και όχι να νομίζουμε ότι ήμαστε ορθόδοξοι αλλά δεν ήμαστε στη πραγματικότητα...

Ο Χριστός μπορεί να προστατέψει την Εκκλησία Του αλλά το θέμα δεν είναι εκεί αλλά στο τι κάνει ο καθένας από εμάς διότι ο Θεός αφήνει τα πράγματα για να φανερωθούν προς τα που κινούνται οι ανθρώπινες προαιρέσεις... μπορεί να πάμε στη κρίση αναπολόγητοι δηλαδή...

Έχω την εντύπωση, ότι αν συνειδητοποιούσαμε ότι με την αιρετική κοινωνία ενωνόμαστε με τον Διάβολο τότε η απομάκρυνση από τους αιρετικούς θα ήταν αυτονόητη και δεδομένη...
ενώ τώρα, κάπου σαν να έχουμε συνηθίσει τα αδιανόητα σε άλλες εποχές και ίσως μέσα μας να σκεφτόμαστε ότι και τι έγινε; δεν πάθαμε και τίποτα τελικά...
με αποτέλεσμα να μην φαίνεται το τρομερό, τόσο φοβερό τελικά...
όχι για αντίδραση που να ταράξει τα νερά αλλά για τη μοναδική επιλογή που θα μας διατηρήσει σε κοινωνία με τον Θεό και όχι με τον αντίδικο...

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Προσεξε διοτι τα λογια σου κρυβουν παρασυναγωγη και αιρεση...
Η Εκκλησία και η Ορθοδοξια δεν αιρετικοποιείται από πλανεμενους και παραστρατημενους κληρικους και αρχιερεις που εχουν κονωνια με τους αιρετικους....
Το προβλημα ειναι οτι δεν εχουν οι υπολοιποι (μεχρι στιγμης) το σθενος να εναντιωθουν και να κηρυξουν ως αιρεση τον οικουμενισμο...
Θα ερθει ομως το πληρωμα του χρονου και οι καταλληλοι Αγιοι του θεου που θα ορθοτομησουν τον Λογο Του και θα κατακεραυνωσουν την αιρεση...
Το αν ο Πατριαρχης κανει λάθη αυτο κυριως το φερει η κεφαλή του...
Εμείς πορευομαστε με μορφές οπως ο Αγιος Παίσιος, ο Αγιος Πορφυριος και ο μακαριστός Σιατιστης Αντωνιος που κρατησαν την Ορθοδοξια στην πατριδα μας... και με τους ελαχιστους εν ζωη που ακομα την κρατουν.

Ευτυχως δεν ειναι στην πρακτικη της Εκκλησίας μας να κηρυσσει απο μόνος του ο κάθε ιερέας ή λαικός κατα το δοκουν τον κάθε έναν αρχιερέα ή κληρικό ως αιρετικό διότι οπως καταλαβαίνεις τότε η Εκκλησία θα είχε διασπαστεί σε παμπολλα μικρά κομμάτια...

Μην ξεχναμε ότι στην Αποκαλυψη του Ιωάννη ο Χριστός επετιμά δια μεσου του Αποστόλου Του παραβατικους αρχιερείς που υπηρχαν απο τότε... αλλά παρόλα αυτα δεν απευθυνεται στον πιστό λαό να του πει να απομακρυνθεί απο τους αρχιερείς αυτούς...

Το ολο θεμα χρειαζεται πολυ ταπεινωση και προσευχη απο εμάς...
Κι όσο ακουμε απο τους απλούς ιερείς μας τα ορθα λογια δεν φοβαμαι...
Προχθες σε ομιλια ακουσα ιερέα να αποκαλεί αιρεσιαρχη τον Παπα και δεν τον ενοχλησε κανείς... (εννοώ κατόπιν αρχιερέας)...
Μπορει να εχουν εξαρσεις οι οικουμενιστές οταν μαζευτουν πολλοί μαζί (οπως πχ στην Συρο οπου ο επιχώριος Μητροπολιτης επετρεψε σε Παπικους να μπουνε στο Ιερό απο την Ωραία Πύλη εν ώρα Θ Λειτουργίας!!!!!) αλλά ακομα γενικως το πανε στα μουλωχτα εν μεσω ορθόδοξου πλήθους... (ή ακομα και μεσα στην Ιερά Συνοδο)

Για να ερθουμε ομως και στην αντίπερα οχθη, πολλές ενέργειες αντιοικουμενιστών ειναι υπερβολικες και τους βγαζουν στο τελος απο το σώμα της Εκκλησίας...

Δυστυχώς βρεθηκα μεσα σε Ιερό Ναό μας όπου είχαν απλα προσκληθεί μαζί με άλλους επισήμους Ρωμαιοκαθολικοι κληρικοι να παριστανται απλά ως παρατηρητές κι οχι να συμμετεχουν με τους Ορθοδόξους στην Θ Λειτουργία, και με το που μπηκαν μεσα στον Ναό αμεσως σηκωθηκαν καποιοι πιστοί και αποχωρησαν καλωντας και τους υπόλοιπους πιστούς να παρατησουν την Θ. Λειτουργια και να βγουν εξω...

Τι να πω;

Εγω εκκλησιαζομαι και διακονω σε ναό του κεντρου των Αθηνων που πάρα πολυ συχνα εισερχονται τουριστες (προτεσταντες και Καθολικοι) την ωρα της Θ. Λειτουργιας για να κατσουν να παρακολουθησουν λιγο...
Και εμείς το μονο που κανουμε ειναι να τους απαγορευουμε την εισοδο ΜΟΝΟ οταν ειναι ασεμνα ντυμενοι... ειδαλλως τις περισσοτερες φορες στεκονται ευλαβικα σε μια γωνιτσα, οπότε είναι αδυνατον να τους συμπεριφερθούμε απρεπως και να τους διωξουμε κακην κακως σαν αιρετικους...
Αυτα ειναι τρελά πράγματα...

Δεν θα ξεχασω ποτέ (κατι που ειχα προσφατα διαβασει) ότι καποιος σπουδαίος ξένος επιστημονας (μου διαφεύγει το όνομα του) καποτε επισκεφθηκε το Αγιον Ορος και παρακολουθησε μια Θ. Λειτουργία και ήταν τετοια η επιδραση πανω του που αποφασισε να γινει Ορθοδοξος και να ζησει ως πιστός το υπολοιπο του βίου του...
Μηπως οι αγιορειτες έπρεπε να τον διωξουν απο τον ναό;
Οι Ορθοδοξοι Ναοι μας δεν ειναι μασωνικες στοές... να επιτρεπεται η εισοδος μονο στα μελη!!!!

Θελει λοιπον διάκριση και προσευχη το θεμα...
Πρεπει η αντιδραση μας στον οικουμενισμο να ειναι δυνατη αλλά ταυτοχρόνως να μην δημιουργουμε προϋποθέσεις διάσπασης του Σωματος της Εκκλησίας μας...
Να μην ξεχνάμε οτι οι αιρέσεις καταδικάζονται απο Οικουμενικές Συνόδους και όχι φυσικα απο ψευδοσυνοδους σαν το Κολυμπάρι, ούτε και απο μεμονωμενους κληρικους και λαικους...

Ευχομαι το Αγιον Πνευμα Του Θεού να μας φερει ανθρώπους Αγιους να υπερασπιστουν την Ορθοδοξία και να πολεμησουν τον Οικουμενισμο...

Ανώνυμος είπε...

Ποια ΑΚΡΙΒΩΣ λόγια μου κρύβουν παρασυναγωγή και αίρεση;
Δεν είπα ότι η Εκκλησία γίνεται αιρετική αλλά ότι εμείς βγαίνουμε εκτός Εκκλησίας με την κοινωνία της αιρέσεως.

Οι μεν τέλεον περί την πίστιν εναυάγησαν
οι δε ει και τοις λογισμοίς ου κατεποντίσθησαν,
όμως τη κοινωνία της αιρέσεως συνόλλυνται.
Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου PG.99,1164 A

Συνόλλυνται αγαπητέ...

Το αν ο Πατριαρχης κανει λάθη αυτο κυριως το φερει η κεφαλή του...
- Ακόμη αναρωτιόμαστε αν κάνει λάθη ο Πατριάρχης;;;

Επίσης, αυτοί που αναγνωρίζουν τον αιρετικό Πατριάρχη ως ορθοτομούντα τον Λόγο της Αληθείας θα κριθούν ως παραβάτες της Πίστεως. Δεν το λέω εγώ...

ο μνημονεύων του Πάπα ως ορθοδόξου αρχιερέως, ένοχος εστί πάντα τα των Λατίνων εκπληρώσαι μέχρι και αυτής της κουράς των γενείων και ο Λατινοφρονών μετά των Λατίνων κριθήσεται και ως παραβάτης της Πίστεως λογισθήσεται. Αγίου Μάρκου του Ευγενικού P.G.160, 1097D-1100A.

Ο Οικουμενισμός έχει ήδη κατακεραυνωθεί ως αίρεση από τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.
Βλέπετε, το πρόβλημα είναι ο Γνωστικισμός που ακόμη από την εποχή των Αγίων Αποστόλων πολεμά την Ορθοδοξία.

Διαβάστε τη Μελέτη του καθηγητού κ Κυριαζόπουλου για το Συνέδριο της Αποστασίας των Χανίων
https://paterikiparadosi.blogspot.com/2016/07/blog-post_18.html#more
και γιατί η αποτείχιση δεν είναι σχίσμα https://aktines.blogspot.com/2016/10/blog-post_902.html

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Ισως καλε μου φιλε να παρεξηγησα τοτε τα λογια σου...
Τα λαθη του Πατριαρχη τα βλεπουμε και τα αναγνωριζουμε και όσοι εχουν την ευλογια Του Θεού εν κρυπτω τον μεμφονται και τον κατακρινουν προσωπικα κι οχι δημοσίως για να κανουν κακο στην Εκκλησία μας...

Το θεμα ειναι να μεινουμε σταθεροι στην Εκκλησία κι αν καποιοι αρχιερεις δεν τηρησουν τα λογια του θεου και τις εντολες των οικουμενικων Συνοδων κακο του κεφαλιου τους...

Νομιζω οτι σε αυτο συμφωνουμε απαντες.

Ανώνυμος είπε...

Καλέ μου άνθρωπε, τα "λάθη" του Πατριάρχη δεν αφορούν το βίο του αλλά την Πίστη...

Γίνονται δημόσια (γυμνή τη κεφαλή) με λόγια και έργα κατ εξακολούθηση, χρόνια τώρα...
δεν επρόκειτο για μία στιγμιαία παρεκτροπή ή μερικές παρεκτροπές...
Κάναμε υπομονή και προσευχή, κάναμε υπομονή και τι κερδίσαμε; Χειρότερα έγιναν τα πράγματα... Από πότε θέλετε να πούμε; Διαλέξτε εσείς την ημερομηνία, να είναι της εγκυκλίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1920; να είναι η άρση των αναθεμάτων του 1965; να είναι η αναγνώριση των Μυστήριων αιρετικών σε Μπαλαμάντ και Πόρτο Αλλέγρε; Να είναι το κοινό Ποτήριο σε Παπικούς λαϊκούς στη Ραβέννα το 2002; Και τελικά φθάσαμε το 2016 στη Συνοδική κατοχύρωση του Οικουμενισμού...

Με άλλα λόγια, δεν επρόκειτο για κατάκριση σε προσωπικές αμαρτίες αλλά για αίρεση!!!
Η Οικουμενική Σύνοδος είναι αρμόδια να καθαιρέσει τον αιρετικό Πατριάρχη (δεν μπορεί να το κάνει αυτό εσείς ή εγώ) αλλά όμως, ο καθένας που γνωρίζει ότι είναι αιρετικός, πρέπει να μην έχει μαζί του εκκλησιαστική κοινωνία, για το δικό του το καλό, όχι σαν τιμωρία.
Με την αποχή από αιρετική κοινωνία διαφυλάσσει κανείς το σώμα του που καλείται να είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Γιατί για το δικό του καλό ο καθένας;
Διότι δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε από αυτή τη ζωή και αν φύγουμε, ορθόδοξοι, έχοντας κοινωνία με αιρετικούς δεν θα έχουμε στην άλλη ζωή κοινωνία με τον Θεό και τους αγίους... γιατί; Διότι, τι σχέση μπορεί να έχει το Φως με το Σκότος, Ο Χριστός και ο Βέλιαρ;
Καμία απολύτως, δεν χωρεί συγκατάβαση στα της Πίστεως, δεν μπορεί να συνδυαστεί η Αλήθεια με το ψέμα, έστω και με ελάχιστο ψέμα, δεν έχουμε αλήθεια μετά...

Όταν το θέμα είναι ο βίος, πχ ανάξιος ιερέας, πχ μοιχός τι γίνεται τότε;
Ο ιερέας που είναι ανάξιος, κολάζεται ιερουργώντας τα Μυστήρια αλλά ο αγωνιζόμενος πιστός αγιάζεται με βάση τη προαίρεση του! Με την αίρεση όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά...

Ο ρόλος που διαδραματίζει ο Αρχιερέας είναι βασικός... το μνημόσυνο του Επισκόπου φανερώνει την πνευματική υποταγή στον Επίσκοπο ως γνησίου Ποιμένα. Δεν είναι ασήμαντο ή διακοσμητικό.
Πρώτα θυμιατίζουμε την ορατή κεφαλή της Εκκλησίας και μετά την αόρατη που είναι ο Χριστός.
Ο Χριστός είναι η Αλήθεια ενώ το ψέμα στη δογματική του μορφή είναι η αίρεση.
Όταν όμως εμείς, αν και γνωρίζουμε ότι επρόκειτο για ψέμα ομολογούμε ότι
το ψέμα είναι αλήθεια, τότε τι κάνουμε; Προδίδουμε τον Κύριο όπως ο Ιούδας...
Ο Ιούδας κοινώνησε από τον ίδιο τον Κύριο και στη συνέχεια Τον πρόδωσε...
Γι' αυτό μολυνόμαστε πνευματικά όταν κοινωνούμε με αίρεση.
Δεν είναι το Μυστήριο μολυσμένο - αλλοίμονο να σκεφτούμε κάτι τέτοιο!- αλλά ΕΜΕΙΣ μολυνόμαστε- γιατί; επειδή το λαμβάνουμε με διεστραμμένη προαίρεση... και είναι διεστραμμένη η προαίρεση μας όταν αναγνωρίζουμε το ψέμα ως αλήθεια, τον αιρετικό ως ορθόδοξο...
Λέμε στη Θεία Λειτουργία δηλαδή, ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου που κατεβαίνει ο ίδιος ο Θεός τι; ότι ο ψεύτης ορθοτομεί τον Λόγο της Αληθείας... αυτό είναι θέατρο / υποκριτική.
Πώς θέλουμε ευλογία Κυρίου και Έλεος μετά; Κρίμα και κατάκριμα θα είναι...

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Κοιτα οταν λεω οτι θα φαει το κεφαλι του εννοώ ότι εφόσον εμενα προσωπικα δεν με πιεζει να μνημονευω τον Παπα και δεν πιεζει ουτε και καμια άλλη Μητροπολη ουτε καν απο τις Νέες χωρες, αλλά το κανει ΜΟΝΟ ο ιδιος τοτε αυτός παιζει το κεφαλι του...
Οταν θα εμφανιστει το φιρμανι που θα λεει να μνημονευουμε ολοι τον Παπα τοτε θα το ξανασυζητησουμε αυτο και τοτε θα δουμε τι αντιδραση θα υπαρξει...

Στο μεταξυ εμεις εχουμε αρκετους αγιους που εζησαν στις ημερες μας και εν πολλοίς είδαν πολλά απο τα παραπτωματα του Πατριαρχη...
Κι αν ο Θεός ήθελε αληθινα να μας στείλει καποιο μηνυμα σιγουρα ειχε αρκετους φωτισμενους διορατικους και προορατικους Γεροντες να το κανει...
Εφόσον λοιπον κανείς από τους πρόσφατους Αγίους και Γεροντες μας δεν μας είπε ξεκαθαρα ότι ο συγκεκριμενος Πατριαρχης ειναι αιρετικος και πρεπει να τον αποφεύγουμε δεν νομιζω οτι ακομα εχουμε προβλημα...
Ας ελπισουμε ή να μετανοιωσει λοιπον για τα οικουμενιστικά λαθη του ή ο Χριστός που ουσιαστικά κανει κουμαντο στην Εκκλησία Του να τον τελειώσει και να μας φερει εναν αξιότερο και Ορθοδοξότερο Ιεραρχη στον Οικουμενικο θρόνο...

Αν θεωρησουμε οτι οι Αγιοι Γεροντες μας δεν μας το ειπαν εκ λαθους, τοτε κατι στραβο μας συμβαίνει...
Κι αν θεωρησουμε οτι ο Χριστός μας δεν κανει κουμαντο στην Εκκλησία του κι ότι ολα δεν συμβαίνουν γιατί τα επιτρέπει παλι καπου σιγουρα το εχουμε χασει το νοημα...

Αρα τα πραγματα ειναι μαλλον απλα...
Προσφατα λοιπον επειδή ήδη καρφωνονται και οι αντιοικουμενιστές με τις ακραίες ενεργειές τους και προσπαθουν να κανουν κακο στην Εκκλησία, ειδα σε βιντεο ηγουμενο μονης του Αγίου Ορους να βριζει με βλασφημα και αισχρα λογια σαν κοινους απατεωνες, τους Αγίους Παίσιο και Πορφυριο μονο και μονο επειδη δεν καταδικασαν τον αιρετικο κατα την γνωμη του, Πατριαρχη.....

Ετσι λοιπον νομιζω οτι ξεκαθαριζει το πραγμα...
Για να μην μακρυγορουμε επανερχομαι συμπερασματικα και λεω...

Ο Πατριαρχης (κι αρκετοί αρχιερείς) κανει οικουμενιστικα, αντιορθοδοξα και αντισυνοδικά λάθη κοινωνοντας με τους αιρετικους Ρωμαιοκαθολικους...
Μπορει ο διαλογος να μην ειναι κακός εφόσον σκοπό του εχει απο πλευρας μας την επαναφορα των αιρετικών απο την πλανη στην Αληθεια, αλλα οι συμπροσευχές και τα συλλειτουργα κι ολα τα υπόλοιπα οπως ειπαμε, συνιστουν μεγαλα δογματικα και θεολογικα παραπτωματα... τα οποια ΟΛΟΙ ΜΑΣ καταδικαζουμε και μας λυπει το γεγονός...

Από την άλλη ενώ οι αντιοικουμενιστές εχουν δικιο στο δογματικο μερος υποδεικνύοντας τα λάθη του Πατριαρχη και μερικών αρχιερέων και αληθινα καθε Ορθοδοξος συμφωνει διαβαζοντας τα μαζι τους, ομως οι ανακηρυξη σε αιρετικου του Πατριαρχη ειναι συνοδικο κι εκκλησιαστικο σφαλμα και επισης η δημοσιοποίηση με κραυγαλέους τιτλους και συνεντεύξεις του σταματηματος των μνημονεύσεων προκαλει μπέρδεμα στο ποιμνιο και δημιουργεί παρασυναγωγές...
Και φυσικα για να τελειώσω οπως προείπα εχουμε και τις ακραίες αντιδρασεις του τυπου της βλασφημίας κατά αγίων μορφών (Παισιου, Πορφυρίου κλπ) που αποδεικνύουν οτι μπορει ο διάβολος να εχει βαλει το χερακι στα μυαλα των οικουμενιστών, αλλά έχει βαλει το χερακι του και στα μυαλα πολλών αντιοικουμενιστών....

Οπως και να εχει προβλεπω οτι πολυ συντομα θα κληθεί η Εκκλησία μας να αντιμετωπισει την μεγαλυτερη αίρεση απο τα χρόνια των Οικουμενικών Συνόδων, τον Οικουμενισμό...
Δυστυχως ειμαι πολυ κοντα στην Ιερα Συνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και γνωριζω οτι εκει υπαρχει και ο οικουμενιστικός πυρηνας και ο αντιοικουμενιστικός και η μεγαλη πλειοψηφία των ουδετερων Ιεραρχων και ακομα οι δυο πλευρες κρατουν τα προσχήματα... Ομως αυτο πολυ συντομα θα σπασει και τοτε το προβλημα θα γιγαντωθει αποτομα και κανεις δεν ξερει που θα καταληξει αν ο Χριστός δεν επεμβει...
Και αλιμονο τοτε στο ποιμνιο...

Παντως μεχρι στιγμης οι οικουμενιστες δεν βγαζουν κραυγες παρα μονο κανουν ατοπηματα στις Μητροπόλεις τους και ετσι δεν προκαλουν το αισθημα των αντιοικουμενιστων, οι οποιοι ακολουθούν στις δικες τους Μητροπολεις την αντιοικουμενιστικη γραμμη κι αποφευγουν επαφες με Παπικους κλπ....

Ας ελπισουμε ολα να τα λυσει ο Θεός χωρις να εχουμε σχισματα τρισχειρότερα από ότι του Παλιου Ημερολογιου....

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.