Ξυπνήσατε ω Έλληνες απόγονοι του ένδοξου Περικλή; Τα σοφά λόγια του άγγιξαν πατριωτική χορδή ή τα πήρε ο αέρας; Μήπως τα μυαλά σας πήραν αέρα με την επιστημονικής φαντασίας ενσάρκωση του προπάτορά σας; Γιατί αν σχεδιάζετε να δρέψετε καρπούς χωρίς τον… ρεπόρτερ σας… είσαστε ακόμα αισίως ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ!
Ποιος είναι ο ρεπόρτερ; Μπα; Επιδιώκετε να μειώσετε την φυτική μου παρέμβαση, για να ωφεληθείτε την σπορά μου στο παρελθόν σας; Η αφεντιά μου είναι ο προκαλών το θαύμα τούτο, που όμοιό του δεν έχετε ξαναδεί στα μάτια σας μα ούτε και θα ξαναφυτευτεί… τι είπατε; Την ψώνισα; Καλά κάνω, αφού εσείς ψωνισμένοι με την προγονική σας δόξα αιωνίως δεν την ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΤΕ!
Κι αν σήμερα που έχετε την ΤΥΧΗ να πάρετε από πρώτο χέρι το μάθημά σας… δεν αφυπνιστείτε… λυπάμαι μα θα είστε άξιοι της τύχης σας. Μα τι άλλο να κάνω για να σας συνεφέρω απ' τον βαθύ λήθαργο της αδιαφορίας σας; Τι άλλο πιο σπουδαίο περιμένετε να εμφανιστεί στην οθόνη των προσδοκιών σας, για να σας ενεργοποιήσει για ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΗ; Αν και σήμερα δεν εμπεδώσετε τα σοφά λόγια του Περικλή… τον παίρνω κι ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!'
"Η Δημοκρατία σας που αργοπεθαίνει κάτω απ' το βάρος της διαφθοράς και της υποκρισίας, απέχει παρασάγγας απ' την Δημοκρατία των Ελλήνων. Εσείς υποχρεούστε να την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΤΕ, αφού άλλοι ηγέτες "έκλεψαν" το όνομα, για να πείσουν τον λαό τους, πως είναι υπερπολύτιμο σύστημα διακυβέρνησης, που εξασφαλίζει την Ελευθερία τους. "Εφεύραν" ένα βολικό σύστημα, μιμούμενοι τους πρωτοδιδάξαντες ΕΛΛΗΝΕΣ!
Στην πράξη όμως τους έδεσαν με μια αλυσίδα - παγίδα θανάτου - στα συμφέροντά τους, για να τους απομυζούν. Κι εσάς σας βρίσκω μπερδεμένους για τα οφέλη της Δημοκρατίας. Διακρίνω πως δεν έχετε κατανοήσει την σωστή λειτουργία της. Νομίζετε πως αφορά μόνο την εναλλαγή προσώπων στην Εξουσία; ΄Η και την ποιότητα των Νόμων, που θεσπίζουν οι ευκαιριακοί ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ;
Εμείς με την ευφυΐα μας κάναμε έναν σχεδιασμό, για να εξουδετερώνει βαρβαρικές απειλές. Είχαμε την διαίσθηση να προλαμβάνουμε την εμφάνιση των όποιων συλλογικών ή ιδιωτικών συμφερόντων θα διέφθειραν τα μέλη της κοινωνίας. Δεν στηριζόμασταν μόνο στο μέτρημα των αλλοδαπών κατοίκων, για να εντοπίσουμε αν υπέβοσκε δόλιος επιθετικός κίνδυνος από λαθραίες ΕΙΣΒΟΛΕΣ.
Διασπάσαμε εν τη γενέσει της την Εξουσία, ώστε να αποτρέπουμε τυχόν εκτροχιασμούς της από ύποπτα πρόσωπα. Διαχωρίσαμε τις κυβερνητικές υποχρεώσεις σε βασικές κι ανεξάρτητες "συνιστώσες", για να διασώζονται ανέπαφες. Οι βουλευτικοί μας εκπρόσωποι εκτελούσαν άριστα τα καθήκοντά τους, ελέγχοντας και τους Στρατηγούς, μα πάντα με γνώμονα τα δημόσια ΟΦΕΛΗ.
Στόχος μας ήταν το απόλυτο συμφέρον τού λαού, αφού και οι ίδιοι ανήκαμε απόλυτα στον λαό. Ήμασταν εφήμερα "ξεχωριστοί", από μια κλήρωση και για μικρό χρονικό διάστημα. Ήμασταν "τυχαίοι" και δεν υπήρχαν περιθώρια παρανόησης του ρόλου μας. Ως εργαζόμενοι -με μισθό εργαζομένων- δεν είχαμε κανένα λόγο να εξυπηρετήσουμε διαφορετικά συμφέροντα από αυτά του ΣΥΝΟΛΟΥ.
Ως εφήμεροι παράγοντες της Εξουσίας δεν είχαμε τον χρόνο για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Η Βουλή έπαιζε τον καθορισμένο ρόλο της σαν ένα ιδιότυπο διοικητικό αλλά και συμβουλευτικό σώμα, με σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή. Σαν χώρος θύμιζε τα Δικαστήρια. Οι εκλεγμένοι Στρατηγοί και οι αντίπαλοί τους πολιτικοί μάχονταν μέσα σ' αυτήν, για την επικράτηση της άποψής τους και οι βουλευτές έκριναν το αποτέλεσμα της ΜΑΧΗΣ.
Η διοίκηση της Βουλής συνεργαζόταν με όλους τους άρχοντες, τις κρατικές επιτροπές και τις στρατιωτικές αρχές, ενεργώντας ως γενικός συντονιστής και επόπτης τής κρατικής λειτουργίας και εγγυητής της ενότητας στην διοίκηση της πολιτείας. Οι Δικηγόροι και εισαγγελείς της έδρας έδιναν μάχη, αλλά το σώμα των ενόρκων ήταν αυτό που έβγαζε την τελική απόφαση στο όνομα του λαού. Μ' αυτή την τακτική απλοποιούσε τις διαδικασίες και καθόριζε αυτόματα τις "νόμιμες" συμπεριφορές των ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.
Οι διαδικασίες της Βουλής κινούνταν σ' ένα πλαίσιο δεοντολογίας λογικό, φυσικό και απολύτως απαράβατο. Ήταν αδύνατον ένας Στρατηγός να είναι "κολλητός" με τους Βουλευτές. Δεν υπήρχε περίπτωση για απόπειρα "στησίματος" της Βουλής για βραχυκύκλωμα" της δημοκρατικής λειτουργίας κι απειλής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αν ένας βάρβαρος ηγέτης απέκρυπτε την ιδεολογία του κι εκλεγόταν απ' τον λαό ως αντιπρόσωπός του, δεν θα μπορούσε να επηρεάσει την κοινωνία, έχοντας απέναντί του μια Βουλή Δημοκρατών ελεγκτών, που θα μπλόκαρε ανατρεπτικές ιδέες, που θα προσπαθούσε να "περάσει" έστω και νομότυπα ως δημοκρατικά ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ.
Αλλά κι αν οι βάρβαροι οργανώνονταν απ' την βάση της κοινωνίας, για να ελέγξουν έναν δημοκράτη ηγέτη, είχαν ελάχιστες πιθανότητες για κατάληψη της στελεχωμένης μέσω διαδικασιών κλήρωσης Βουλής. Άρα η Δημοκρατία μας ήταν απόλυτα και σ' όλες τις πτυχές ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΗ.
Στην Δημοκρατία η αρχή είναι μία και απλή: Εκλέγεις τους εξουσιαστές ψηφίζοντάς τους και τους ελεγκτές τούς τοποθετείς με κλήρωση. Αυτό πρέπει να θυμάται πάντα ο πολίτης. Να ψηφίζει τους εξουσιαστές και τους ελεγκτές τους για λογαριασμό του, να τους ΚΛΗΡΩΝΕΙ. Να αναζητά τους καλύτερους για Πρωθυπουργούς και ν' αφήνει την τύχη να αποφασίζει για τους Βουλευτές, που θα τους ελέγχουν. Οι Πρωθυπουργοί θα είναι υπεύθυνοι για τους Υπουργούς τους και οι Βουλευτές θα είναι υπεύθυνοι να ελέγχουν τις πράξεις των εκλεγμένων. Μόνο έτσι η Βουλή λειτουργεί ως ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Και για να λειτουργήσει σωστά η Βουλή, πρέπει να είναι στελεχωμένη με ΚΛΗΡΩΣΗ. Έτσι αποφεύγονται μόνιμα τα απρόβλεπτα φαινόμενα. Ακούστε με για το καλό σας. Υποφέρω να σας βλέπω σ' αυτή την παρακμή. Παρακαλώ να εμπεδώσετε την περιγραφή μου, γιατί αύριο σκοπεύω να σας εξετάσω. Δεν πρέπει να ξεχνάτε την Ιστορία σας, γιατί θα την ξαναζήσετε… Γι' αυτό με φύτεψε εδώ το σποράκι, για να σας την ΘΥΜΙΣΩ. Καλή ΑΝΤΑΜΩΣΗ".
Άφωνοι οι Αθηναίοι υποκλίθηκαν στον πρόγονό τους κι αποσύρθηκαν ικανοποιημένοι απ' τις ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ.
το σποράκι
(της Μαίρης Καρά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου