Με αποτέλεσμα να γίνουν σοβαρότατα λάθη και «παρανομίες», και να παραβιαστεί και αυτό το καταστατικό του ΔΝΤ με αφανείς και περίεργες διαδικασίες, για να ενταχθεί η Ελλάδα στον σκληρό μηχανισμό του Ταμείου και των Ευρωπαίων.
Η έκθεση του του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office-IEO), είναι μία ισχυρότατη απόδειξη πως η χώρα μας οδηγήθηκε στο Μνημόνιο, αντί να ενεργοποιηθούν άλλες διεργασίες που θα έσωζαν την οικονομία και θα τερμάτιζαν μία οικονομική κρίση που διαρκεί μέχρι σήμερα. Συνοδεύεται από 14 άλλα κείμενα, τα οποία ρίχνουν φως στην ελληνική οικονομική τραγωδία. Στην έκθεση αναφέρεται ότι πριν ακομη αποφασιστει επίσημα η συμμετοχη του Ταμείου στο λεγόμενο Ελληνικό Πρόγραμμα, οι αξιωματούχοι του ειχαν καταληξει στο πολύ ορθό συμπέρασμα οτι το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιωσιμο.
Αναφέρουν ακόμα ότι «διέγνωσαν» τη μεγαλη πιθανοτητα να μην είναι βιώσιμο ακομη και αν η τοτε κυβέρνηση εφαρμοζε κατα γραμμα το προγραμμα, το οποίο βεβαίως τότε χαρακτηρίστηκε «ελαφρύ». Σημειώνεται ότι οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ δέχθηκαν ασφυκτικη πιεση Από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν αποφασισει οτι δεν θα προχωρουσαν σε αναδιαρθρωση του χρεους. Σημειώνουμε ότι με τη θέση αυτή ταυτίστηκε και η τότε ελληνική κυβέρνηση του κ. Γεωργίου Παπανδρέου, η οποία δεν ζήτησε -ως όφειλε- την αναδιάρθρωση του χρέους. Μετά τα παραπάνω, το Ταμειο, του οποίου ηγείτο ο Ντομινικ Στρος Καν, αποφάσισε επιλέγοντας αδιαφανείς διαδικασίες να τροποιποιήσει το δευτερο απο τα τέσσερα κριτήρια που προεβλεπαν την δυνατοτητα παροχης ειδικης χρηματοδοτησης. Οι συντάκτες της εκθεσης γράφουν ότι η διαδικασια τροποιησης των κανονισμων του ΔΝΤ παρεκλινε σημαντικα απο τις συνηθεις πρακτικες του Διεθνούς Οργανισμου.
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, επρόκειτο περί μίας απάτης για να παραβιαστεί το Καταστατικό και να δοθούν τα δανεικά στην Ελλάδα. Στην επίμαχη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο νομικός σύμβουλος του Ταμείου που φαίνεται να «μαγείρεψε» την απάτη, εκτελώντας βεβαίως εντολές. Απουσίασε ο Στρος Καν, ενώ πρόηδρευσε ο τότε αντιπρόεδρος Τζον Λίπσκι. Σύμφωνα με την έκθεση, μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ ανέφεραν στους ερευνητές του IEO ότι η τροποποίηση αυτή ηταν κρυμμενη μεσα σε μια προταση για να μην γινει ευκολα αντιληπτη.
Διαβάζοντας ο αναγνώστης την έκθεση εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η γενική διεύθυνση του Ταμείου και τα στελέχη που γνώριζαν δεν ενημερωσαν με επάρκεια τα μέλη του Δ.Σ. για τους πραγματικους κινδυνους που θα προεκυπταν απο την απουσία του βασικού στοιχείου των προγραμμάτων, που είναι η βιωσιμτητα του χρέους. Σε αυτό το πλαισιο -και με την λογικη οτι ο μονος τροπος για να τετραγωνιστη ο κυκλος ηταν η ειδικη χρηματοδοτηση- εγκριθηκε η συμμετοχη του ΔΝΤ στο Ελληνικό Πρόγραμμα, με ποσό μεγαλυτερο που εχει δοθει ποτε σε χωρα σε σχεση παντα με το ποσοστο συμμετοχης του στο Ταμειο.
Ηταν τοτε, που οπως αναφερεται χαρακτηριστικα στην έκθεση, το τραίνο της αναδιάρθρωσης είχε ηδη αναχωρησει. Σημειώνουμε ότι το παιγνίδι για την Ελλάδα χάθηκε από τη στιγμή που το Ταμείο δέχθηκε να καλύψει τους Ευρωπαίους στο θέμα της αναδιάρθρωσης και ο κ. Παπανδρέου σιώπησε φοβούμενος τους Γερμανούς της κ. Μέρκελ και τους Γάλλους του κ. Σαρκοζί. Το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης και μέσω αυτού το ΔΝΤ, καταγράφει για πρώτη φορά λεπτομέρειες των όσων συνέβησαν τους πρώτους μήνες του 2010 όταν η Ελλάδα όδευε (υποτίθεται) στην χρεοκοπία, και προς το Μνημόνιο.
Επίσης καταγράφονται και δημοσιοποιούνται τα λαθη που έγιναν για την αντιμετωπιση της ελληνικης κρισης χρέους το 2010, και από τα οποία φαίνονται οι λάθος εκτιμησεις, προβλεψεις, και υποθεσεις. Γίνονται αναφορά στις αδικαιολόγητες υποχωρησεις που έγιναν εναντι των Ευρωπαιων ειδικά σε σχεση με την αναδιάρθρωση του χρεους που τελικά οδηγησαν την ελληνικη οικονομια σε συρρικνωση μεγαλυτερη απ’ ότι μπορουσε κανεις να φανταστει.
‘Ηταν μία σειρά ηθελημένων λαθών και παραλείψεων, που αποδείχθηκε ότι δεν στόχευαν στη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά του δημιουργήματος της Ευρωζώνης, που στην ουσία προκάλεσε και τα προβλήματα. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστιν Λαγκαρντ, που τότε ήταν η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, ουσιαστικά παραδεχεται οτι η συμμετοχή του ΔΝΤ στα προγράμματα της Ευρωζώνης είχε περιορισμένη επιτυχία. Επισης παραδεχεται ξακάθαρα οτι η συμμετοχη του Ταμειου στο Ελληνικο Προγραμμα βοηθησε στην αποτροπη διαχυσης της κρισης σε άλλες χώρες της ζώνης του Ευρώ, και επίσης δέχεται ότι κερδήθηκε χρόνος για να δημιουργηθούν οι μηχανισμοι προστασίας της Ευρωζωνης και το θεσμικο πλασιο αντιμετωπισης τετοιων καταστασεων.
Με λίγα λόγια, όλα αυτά έγιναν στην πλάτη της Ελλάδας και του ελληνικού με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων. Παραδέχεται επίσης ότι η Ελλαδα ηταν ειδικη περιπτωση, σημειώνει οτι οι αρχικοί στόχοι αναφορικά με την αναπτυξη και την «ιδιοκτησια» του προγραμματος, αποδείχθηκαν υπερβολικά αισιόδοξοι, και τονίζει οτι το Προγραμμα χαρακτηριστηκε από πολλαπλές πολιτικές κρίσεις, απο παρεμβασεις οργανωμένων συμφέροντων και από σοβαρότατα προβλήματα εφαρμογής. Επιρρίπτει, δηλαδή, τις μεγαλύτερες ευθύνες στις ελληνικές κυβερνήσεις, τα συνδικάτα, αλλά και σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Ολα αυτά, τονίζεται, σε συνδυασμό με την τεραστια κριση εμπιστοσυνης και τα συνεχη σεναρια Grexit, τελικά οδήγησαν σε συρρίκνωση της οικονομίας πολύ βαθύτερη από την αναμενόμενη.
Η κ. Λαγκάρντ αναφέρει ότι το ΔΝΤ εχει κανει πολλαπλες εσωτερικες αξιολογησεις και εχει πια προσαρμοσει τα προγραμματα του αναλογως. Αναφέρει την αλλαγη των δημοσιονομικων πολλαπλασιαστων. Επίσης σημειώνει ότι το Ταμείο αντιμετωπιζει με μεγαλυτερο ρεαλισμο την δυνατοτητα και τον ρυθμο των διαρθρωτικων αλλαγων. Με βάση την έκθεση του ΙΕΟ, τις δηλώσεις της κ. Λαγκάρντ, και τα 14 συνοδευτικά κείμενα, τα συμπεράσματα είναι τα εξής: Υπερεκτιμήθηκε η δυνατοτητα της Ελλαδος να προχωρησει σε σκληρη δημοσιονομικη προσαρμογη, την οποία οι συντακτες της εκθεσης χαρακτηριζουν ασυνηθιστη, σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα. Η υπόθεση που έκαναν τα στελέχη του Ταμείου ότι η Ελλαδα θα μπορουσε να επιστρεψει στις αγορες στα μεσα του 2012 αποδειχθηκε λανθασμενη. Σημειώνεται ότι υποτιμηθηκαν οι βαρυτατες συνεπειες της εσωτερικης υποτιμησης, αποδείχθηκε εκτός πραγματικότητας ο στοχος για την αποδοτικοτητα των ιδιωτικοποιησεων, ενω και η προσαρμογη δεν κατανεμηθηκε ισομερως και δικαια σε ολα τα στρωματα της κοινωνιας.
Τα στελέχη του ΔΝΤ παραδέχονται εκ των υστέρων οτι αν οι υποθεσεις τοτε ηταν πιο ρεαλιστικες μπορει να ειχαν γινει χειροτερες οι προβλεψεις για το χρεος αλλα θα ειχε ανοιξει ο δρομος για την παροχη εναλλακτικων λυσεων. Οι συντακτες της έκθεσης αναφερουν οτι το προγραμμα απο την αρχη ειχε τεραστιο ρισκο, η προκληση ηταν τιτανια και η αποφαση για συμμετοχη στο Ελληνικο Προγραμμα ήταν για ΔΝΤ μια περιπετεια διχως προηγουμενο. Από την αρχή εσωτερικα εγγραφα του Ταμειου αποκαλύπτουν οτι το Προγραμμα ηταν εύθραυστο και περιορισμένες οι πιθανοτητες επιτυχιας. Παρ’ όλα αυτα στο ΔΝΤ προχωρησαν σε τροποποιηση του προγραμματος 18 μηνες απο την εναρξη του και όχι απο την πρωτη στιγμη όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν οδηγεί πουθενά.
Ένα άλλο συμπέρασμα είναι ότι το μεγεθος της δημοσιονομικης προσαρμογης που απαιτηθηκε απο την Ελλαδα χαρακτηριζεται πρωτοφανες για τα διεθνη αλλα και για ολα τα ιστορικα δεδομενα. H αθροιστική ύφεση που καταγραφηκε στην Ελλαδα ηταν πρωτοφανής για τις χώρες στις οποιες εχει δανεισει το ΔΝΤ αλλα και οι λαθος εκτιμησεις για την αναπτυξη ηταν υπερβολικα μεγαλες.
Μ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου