Ο Ερντογάν επιβεβαιώνει με δραματικό τρόπο ότι είναι ο «μοιραίος» ηγέτης της Τουρκίας.
Τι φέρνει η άνοιξη στην Ελλάδα...
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Άρχισαν ήδη να καταβάλλονται προσπάθειες για την αποκλιμάκωση της
έντασης μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, η στάση της
δύσης υποδεικνύει την έμπρακτη μεταμέλεια της Τουρκίας και την έμμεση
ταπείνωση του Ταγίπ Ερντογάν.
Το μήνυμα της γερμανίδας καγκελαρίου κ. Μέρκελ, προς τον τούρκο πρόεδρο
κ. Ερντογάν ήταν κάτι παραπάνω από σαφές: «Να γίνουν τα πάντα για
αποκλιμάκωση της έντασης». Για την ακρίβεια, όπως δήλωσε η κυρία Μέρκελ
-μιλώντας στο γερμανικό Κοινοβούλιο- ζήτησε από τον Ταγίπ Ερντογάν να
γίνουν τα πάντα για να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση και να υπάρξει
ένας κοινός αγώνας της παγκόσμιας κοινότητας ώστε να καταστεί σαφές πως η
δύση απαντάει με ένα ξεκάθαρο «όχι» στην τρομοκρατία και στην αγριότητα
που εισάγεται από ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις. Την ίδια στιγμή ο
τούρκος πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου, κατάπινε την "ηρωϊκή ατάκα"
του "είμαστε έτοιμοι για κάθε θυσία"...
Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη την τραγική θέση στην οποία βρέθηκε μετά την
κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους, αλλά και τις πολυεπίπεδες
ασφυκτικές ενέργειες στις οποίες η Μόσχα είναι διατεθειμένη να
προχωρήσει προέβη σε μία σαφή, πλην όμως υποβαθμισμένης σε επίπεδο
κύρους, προσπάθεια για αποκλιμάκωση της ρωσοτουρκικής κρίσης.
Ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι υπάρχει
απόφαση για συνάντηση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μελβούτ
Τσαβούσογλου με τον ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ.
Από την πλευρά του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι ο Λαβρόφ
δεν έχει συμφωνήσει να συναντηθεί με τον τούρκο ομόλογό του σύμφωνα με
όσα μεταδίδει το Interfax.
Νωρίτερα ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι
αντιαεροπορικά συστήματα S-400 καθώς και ένα πολεμικό πλοίο θα σταλούν
σε ρωσική αεροπορική βάση στη Συρία όπως μετέδωσε το πρακτορείο IFAX.
Στη συνέχεια, προφανώς στα πλαίσια διερεύνησης των διαθέσεων της Μόσχας,
με εντολή Νταβούτογλου Τούρκοι στρατηγοί είχαν (χθες Τετάρτη)
συνομιλίες με ρώσους στρατιωτικούς ακολούθους στην Άγκυρα και ταυτόχρονα
είχαν και τηλεφωνική επικοινωνία με τις στρατιωτικές Αρχές της Μόσχας,
στους οποίους μετέφεραν πως είναι έτοιμοι για κάθε είδους συνεργασία.
Στην συνάντηση με τους ρώσους στρατιωτικούς ακολούθους στην Άγκυρα, οι
τούρκοι στρατηγοί με απολογητικό ύφος ανέφεραν πως δεν γνώριζαν την
εθνικότητα του αεροσκάφους όταν απηύθυναν τις προειδοποιήσεις, και πως η
Τουρκία κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για τον εντοπισμό και διάσωση
των ρώσων πιλότων.
Επανέλαβαν μάλιστα πως, καθώς δεν υπήρξε απάντηση από το αεροσκάφος στις
επίμονες προειδοποιήσεις, τέθηκαν σε ισχύ οι κανόνες εμπλοκής, οι
οποίοι ενεργοποιούνται αυτόματα για αεροσκάφη αγνώστου ταυτότητας που
πλησιάζουν τον τουρκικό εναέριο χώρο.
Από την πλευρά τους οι ρώσοι δεν πείσθηκαν από τις διαβεβαιώσεις των
τούρκων στρατιωτικών, αφού είχαν στα χέρια τους το υλικό αλλά και την
μαρτυρία του ρώσου πιλότου που αποδείκνυε πως όχι μόνο δεν υπήρξαν
προειδοποιήσεις προς το ρωσικό αεροσκάφος, αλλά και πως τα τουρκικά F-16
εισήλθαν στον συριακό εναέριο χώρο προκειμένου να καταρρίψουν το
μαχητικό της Ρωσίας.
Οι τούρκοι στρατηγοί αφού αντιλήφθηκαν την κρισιμότητα της συζήτησης
επέλεξαν (προφανώς με εντολή που δέχθηκαν μετά από επικοινωνία τους με
τον τούρκο υπουργό Άμυνας) να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τις
στρατιωτικές Αρχές της Μόσχας, στις οποίες διευκρίνισαν πως είναι
έτοιμοι για κάθε είδους συνεργασία.
Η τελευταία αυτή εξέλιξη αποδεικνύει και τον τουρκικό πανικό, αφού η
Τουρκία βρίσκεται να είναι εκτεθειμένη απέναντι στη Ρωσία,
εγκαταλελειμμένη από την Γερμανία (και την Ευρώπη) και υπό καθεστώς
ανοχής από την πλευρά των ΗΠΑ. Η «τρίαινα» των επαπειλούμενων ρωσικών
μέτρων (εμπάργκο σε τουρισμό, αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα, ακύρωση
επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και οικονομικών συμφωνιών μεταξύ των δύο
χωρών με κορυφαίο το ζήτημα της συνέχισης ροής του ρωσικού φυσικού
αερίου προς την Τουρκία) δημιουργεί μείζονα βραχυπρόθεσμα προβλήματα
στην τουρκική οικονομία.
Επίσης οι πρόσθετες ρωσικές «αόρατες παρεμβάσεις» (που θεωρούνται
περισσότερο από βέβαιο ότι θα υλοποιηθούν) και που θα αφορούν τον -με
ειδικού τύπου όπλα- εξοπλισμό των Κούρδων του ΡΚΚ, που θα αποκτήσει την
δυνατότητα να επιφέρει πολύ σοβαρά πλήγματα στον τουρκικό στρατό αλλά
και την τουρκική αεροπορία, είναι ένας εφιάλτης που σε καμία περίπτωση
δεν θα ήθελαν να ζήσουν τόσο οι τούρκοι στρατιωτικοί όσο και η νέα
κυβέρνηση του Αχμέτ Νταβούτογλου. Κι αυτό επειδή, όπως όλοι γνωρίζουν,
μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα αυτόνομο Κουρδιστάν,
δηλαδή σε ένα γεγονός που έχει τη δυναμική αλλαγής του γεωγραφικού χάρτη
και ουσιαστικά την επιβολή τριχοτόμησης της Τουρκίας.
Μια τέτοια εξέλιξη, όμως, την αποκλείει και η λειτουργία της πολιτικής
του Πούτιν, ο οποίος έχει αποδείξει πως είναι ακόλουθος της step by
step πολιτικής, δηλαδή προτιμά να αντιμετωπίζει ένα (μεγάλο) πρόβλημα
κάθε φορά. Και, στην περίπτωση της Τουρκίας, μπορεί μεν να υπήρξε μία
«προαγωγή» στη σειρά αντιμετώπισής της από τη Μόσχα, όμως αυτή τη στιγμή
η Συρία και η Μέση Ανατολή αποτελούν τον πρωταρχικό στόχο του Πούτιν. Η
ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα των ρωσικών βομβαρδισμών (αλλά και
των επίγειων ρωσικών δυνάμεων που μπήκαν στα πεδία των μαχών στη Συρία,
το ηθικό πλεονέκτημα της ρωσικής παρέμβασης με αποτέλεσμα την δημιουργία
ισχυρών επαφών τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ, αλλά και η δημιουργία
ενός τριγώνου ισχύος (Συρία, Κούρδοι - Κουρδιστάν, Ιράν) που θα είναι
φιλικό προς τη Μόσχα (εάν δεν προχωρήσει η Ρωσία σε δυτικού τύπου
παρεμβάσεις), θα δημιουργήσει ένα γεωπολιτικό σχήμα φίλα προσκείμενο
προς τη Μόσχα του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο χρόνος υλοποίησης όλων αυτών μειώνεται αισθητά και σε καθημερινή βάση ο
ρόλος της Τουρκίας αποδυναμώνεται αισθητά (ήδη οι αμερικανοί άρχισαν να
βλέπουν πως η δημιουργία ενός Κουρδιστάν ικανοποιεί το μοντέλο
μουσουλμανικού κράτους που επιθυμούσαν να προωθήσουν στην περιοχή μέσω
της πάλαι πότε ισχυρής αλλά καταρρέουσας σήμερα Τουρκίας),
εγκαταλείπεται από τους προστάτες της (με την μορφή χρησιμοποιημένου
προφυλακτικού) και απομονώνεται σε επικίνδυνο βαθμό απέναντι το
πληγωμένο ρωσικό γόητρο. Έτσι η Τουρκία αναμένεται να βρεθεί, σε βάθος
μερικών (4-6) μηνών, μόνη της απέναντι στην οργή του Πούτιν και του
ρωσικού λαού (το λυντσάρισμα του ρώσου πιλότου από τους τουρκμάνους και
τους γκρίζους λύκους της βόρειας Συρίας είναι ένα γεγονός που δεν
πρόκειται να ξεχαστεί και θα «πληρωθεί» πάρα πολύ ακριβά από την
Τουρκία).
Κι ενώ στο σημείο αυτό των εξελίξεων δείχνει να κλείνει ο κύκλος
αναμονής της Τουρκίας απέναντι στη Ρωσία, ταυτόχρονα και υπό το κράτος
του τρόμου και του αδιεξόδου, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να ανοίξει ένας
άλλος κύκλος εξελίξεων από την πλευρά της Τουρκίας… Αυτή η χρονική
στιγμή, της απόλυτης τουρκικής απελπισίας, είτε θα συνοδευθεί από ένα
στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του Ταγίπ Ερντογάν (για να υπάρξει μία
εξιλέωση των τούρκων απέναντι στην ρωσική οργή), είτε θα οδηγήσει τον
ημιπαράφρονα τούρκο πρόεδρο σε μία επιχείρηση εξαναγκασμού και έμμεσης
απειλής κατά του ΝΑΤΟ μέσα από μία επίθεση κατά της Ελλάδας,
προκειμένου να υπάρξει εσωτερική συσπείρωση των τούρκων στο πρόσωπο του
«σουλτάνου» που θα επιδιώξει μία νίκη (έστω και πολύ μικρή) με την
κατάκτηση ενός μικρού ελληνικού νησιού. Αυτή θα είναι και η κρίσιμη
χρονική περίοδος για την Ελλάδα, η οποία αποπροσανατολίζεται από τα
σημαντικότερα γεωπολιτικά γεγονότα και δυστυχώς πελαγοδρομεί εξαιτίας
μίας κυβέρνησης που δεν έχει αντιληφθεί το πραγματικό μέγεθος των
τεκταινομένων στον περιβάλλοντα χώρο της και ιδιαίτερα στα όσα
συμβαίνουν στα ανατολικά και νοτιο-ανατολικά σύνορα της Τουρκίας.
Εάν τολμήσουμε να τοποθετηθούμε (παράτολμα) χρονικά σε μία τέτοια
(καταληκτική) εξέλιξη, θα λέγαμε πως η άνοιξη που έρχεται θα φέρει
πολλές μεγάλες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (και όχι μόνο), με τον μήνα
Μάρτιο, τον μήνα που φυτεύονται τα σπανάκια, έως τις αρχές Απριλίου να
προσδιορίζεται ως ο κρισιμότερος χρόνος των όποιων εξελίξεων
δικαιολογώντας και το παρατσούκλι του ως «γδάρτης και παλουκοκάφτης»,
όχι λόγω των άστατων καιρικών συνθηκών, αλλά εξαιτίας συνθηκών και
γεγονότων που θα αλλάξουν σε πολύ σημαντικό βαθμό τον γεωπολιτικό χάρτη
μεταξύ Ελλάδας και Ιράν… Του γεωγραφικού χώρου, δηλαδή, στον οποίο
βρίσκονται τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα, αλλά και υπό σχεδιασμό
ενεργειακοί αγωγοί που θα κατευθύνονται προς την Ευρώπη...
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου